พระปิดตา นาคปรก พังพระกาฬ

ความเป็นมาของ พระปิดตาพังพระกาฬ

พังพระกาฬ เป็นเด็กบ้านนอกคอกนา เกิดมาในครอบครัวที่ยากจน วันหนึ่งขณะที่เด็กทุ่งนาตัวเล็กๆ คนนี้นอนหลับอยู่ ก็มีพญางูใหญ่มาคายลูกแก้วให้ไว้ พ่อแม่เห็นเข้าไม่รู้จะทำอย่างไรได้แต่นั่งยกมือไหว้ภาวนาขอให้ลูกของข้าปลอดภัย หลังจากที่หายตกใจ พญางูใหญ่ก็เลื้อยเข้าป่าหายไปแล้ว สองผัวเมียจึงได้ปรึกษาหารือกันตั้งชื่อลูกชายว่า “พังพระกาฬ”

พอโตขึ้นมาอายุประมาณสิบกว่าขวบ เด็กชายพังพระกาฬก็ไปเล่นซุกซนกับเพื่อนๆตามประสาเด็ก และเด็กๆได้ลงจับปลากันในหนองน้ำโดยมีกติกาว่า ถ้าปลาช่อนหลุดไปที่คนไหนคนนั้นจะต้องถูกตัดคอ โดยตัวพังพระกาฬรับอาสาเป็นทหารคอยรักษากฏ และปลาช่อนได้หลุดไปยังเด็กชายคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนรักของพังพระกาฬ ตามกฏเด็กคนนั้นต้องถูกตัดคอแบบเล่นๆ โดยใช้ไม้พาเข (ไม้เนื้ออ่อนสีขาว ขึ้นอยู่ตามทุ่งนาทั่วไป) อันแทนดาบ และเหตุอัศจรรย์ก็เกิดขึ้น พอพังพระกาฬหวดไม้พาเขลงเบาๆ บนคอเด็กคนนั้น คอขาดกระเด็นเหมือนถูกตัดด้วยมีดจริงๆ พ่อแม่ของเด็กคนนั้นรู้เรื่องเข้าก็โกรธมาก จึงนำตัวพังพระกาฬส่งเจ้าหน้าที่ตัดสินลงโทษตามกบิลเมืองเรื่องรู้ถึงหูของ พระเจ้าจันทรภาณุ ผู้ครองนคร จึงได้สั่งให้นำตัวพังพระกาฬเข้าเมืองทันที แทนที่พระองค์จะลงโทษทัณให้ตายตามกันไปพระเจ้าจันทรภาณุกลับทรงเลี้ยงดูพังพระกาฬไว้อย่างมีความสุข เพราะเห็นรูปร่างหน้าตาหน่วยก้านดี อาจจะได้เป็นทหารรับใช้ชาติได้ในภายหน้า ก็เป็นได้

พังพระกาฬ โตขึ้นมาหน้าตาคมสัน ร่างกายกำยำ สมชายชาตรี มีความถนัดและชอบศึกษาเรื่องของอาวุธ การต่อสู้ จนมีความเก่งกล้าสามารถไม่แพ้ใครในแผ่นดิน และพังพระกาฬได้เข้าเป็นทหารรับใช้ชาติ ถึงขนาดที่พระเจ้าจันทรภาณุ ทรงตั้งให้เป็นทหารเอกยอดขุนศึกคู่พระทัย มีนามว่า ยอดขุนศึกพังพระกาฬ ใช้เวลาไม่นาน พังพระกาฬ ก็กู้บ้านเมืองกลับคืนมาได้สำเร็จไม่ต้องเป็นทาสของพวกชวาอีกต่อไป โดยพังพระกาฬได้ใช้วิชา เหวี่ยงดาบบังฟัน วิชานี้ไม่ต้องใช้ทหารมีเพียงพังพระกาฬเพียงผู้เดียว โดยการอาราธนามนต์ตราเสกคาถาลงบนดาบคู่กาย แล้วเหวี่ยงดาบออกไป ถูกทหารของพวกชวาล้มตายไปวันละ 50 – 60 คน บนยอดขุนเขามหาชัย พวกชวาไม่เห็นตัวคนที่ฆ่า เห็นแต่พวกของตัวเองล้มตายวันละหลายๆสิบคน จนในที่สุดพวกชวาก็ต้องยอมพ่ายแพ้สงคราม 

พังพระกาฬรับราชการถวายชีวิตจน นครศรีวิชัยไม่ต้องตกเป็นทาสของใครอีก พระเจ้าจันทรภาณุ จึงพระราชทานบำเหน็จรางวัลให้ครองเมืองนครศรีวิชัยครึ่งหนึ่ง และยังได้พระราชทานนางกำนัลอีก 500 คน จนปัจจุบันนี้บ้านพังพระกาฬยังมีอยู่ให้เห็นกันที่นครศรีธรรมราช ลูกหลานของพังพระกาฬต้องการสร้างรูปของท่านไว้เป็นที่ระลึกและเชิดชูวงศ์ตระกูล แต่ไม่สามารถทำได้เพราะไม่มีใครเคยเห็นรูปที่แท้จริงของพังพระกาฬ จึงได้ทำเป็นรูปพระปิดตา ให้มีพญางู เป็นสัญลักษณ์ที่เคยเอาลูกแก้วมาให้จึงได้เรียกกันต่อมาว่า พระปิดตาพังพระกาฬ
พระปิดตาพังพกาฬ เป็นพระคู่บ้านคู่เมืองของนครศรีธรรมราชมาช้านาน พบตามโบราณสถานหลายแห่ง และเป็นพระเครื่องยอดนิยมอีกพิมพ์หนึ่งของเมืองนี้ ลักษณะเป็นพระปิดตา ด้านหลังมีรูปงู ลักษณะโดยทั่วไปในหลายๆ องค์แตกต่างกันไป แต่ยังคงเรียกว่า พระปิดตาพังพกาฬ